TANIM
- Bilinen sistemik bir hastalık veya etken (herediter, multisistemik, metabolik, ilaçlar vb) olmaksızın yanlız veya ağırlıklı olarak glomerüllerin tutulduğu hastalıklara “primer glomerüler hastalıklar” denir.
- Sistemik hastalığa bağlı bir organ tutulumu veya etkene bağlı olarak glomerül harabiyeti görülen hastalıklara “sekonder glomerüler hastalıklar” denir.
GLOMERÜLER HASARA BAĞLI GELİŞEN BELİRTİ VE BULGULAR
Sebep | Sonuç |
Kapiller duvarda permeabilite değişikliği | Proteinüri |
Kapiller duvarların yırtılması | Hematüri |
Nitrojen artıklarının bozulmuş filtrasyonu | Azotemi |
Azalmış idrar üretimi | Oligüri, Anüri |
Su ve tuz tutulumu | Ödem |
Sıvı tutulumu- Kan basıncının renal homeostazında bozukluk | Hipertansiyon |
AKUT NEFRİTİK SENDROM
- Hematüri
- Oligüri
- Azotemi
- Hipertansiyon
- Proteinüri
- Ödem
NEFROTİK SENDROM
- Proteinüri (> 3.5 gram /gün / 1.73 m2)
- Hipoalbuminemi
- Hiperlipidemi
- Ödem
Glomerüler Hastalıklara Bağlı Gelişen Sendromlar
- Asemptomatik Hematüri ve/veya Proteinüri
- Akut Nefritik Sendrom (Akut Glomerülonefrit)
- Nefrotik Sendrom
- Hızlı İlerleyen Glomerülonefrit
- Kronik Glomerülonefrit
PRİMER GLOMERÜLER LEZYONLAR
- Minimal Değişiklik Hastalığı
- Fokal Segmental Glomeruloskleroz
- Membranöz GN
- Membranoproliferatif GN
- Mezangial Proliferatif GN
- Kresentik GN
- Ig A Nefropatisi
- Fibriler ve Immunotaktoid GN
- Kollagenofibrotik Glomerulopati
- Lipoprotein Glomerulopati
Glomerüler Hastalıklar ve Yatkınlıkları
Nefrotik | Nefritik | |
Minimal Değişiklik Hastalığı | ++++ | – |
Membranöz Glomerülopati | ++++ | + |
Diabetik Glomerüloskleroz | ++++ | + |
Amiloidoz | ++++ | + |
Fokal Segmental Glomerüloskleroz | +++ | ++ |
Mezangioproliferatif GN | ++ | ++ |
Membranoproliferatif GN | ++ | +++ |
Proliferatif GN | ++ | +++ |
Kresentik GN | + | ++++ |
Minimal Değişiklik Hastalığı
Giriş
- Çocukluk çağında idiopatik nefrotik sendromun en sık nedenidir.
- Hemen daima nefrotik sendrom kliniği ile seyreder.
- Maliniteler (öz. Hodgkin Hastalığı) yetişkinlerdeki MDH’nın % 10’undan sorumludur.
Minimal Değişiklik Hastalığı
İdiyopatik |
Malinite |
İlaçlar
NSAİİ Lityum Altın İnterferon Ampisilin Rifampisin |
Allerjik durumlar (Besin, sarmaşık, polen, arı sokması |
IgA nefropatisi |
Nedenleri
Mekanizma
- Tam olarak bilinmemektedir.
- T lenfositlerdeki kazanılmış bozukluğun, sitokin salınımına yol açarak glomeruler geçirgenliği artırdığı düşünülmektedir.
- Glomeruler epitelyal hücreler, GBM yapısındaki heparan sülfat ve epitelyal ayaksı çıkıntıları örten sialoproteinlerin sentezinden sorumludur.Negatif yüklü bu proteoglikanlar şarj-selektif bariyeri oluşturur.
- Epitelyal hücre zedelenmesi sonucu sentezi azalan bu maddeler, MDH’nın karakteristik bulguları olan ayaksı uzantıların kaynaşması ve anyonik şarj bariyerinin kaybına bağlı selektif proteinüriyi ortaya çıkarır.
Patoloji
- Olguların çoğunda ışık mikroskopisi ve IF çalışmada belirgin anormallik yoktur.
- Elektron mikroskopisinde glomerüler epitelyal hücrelerin ayaksı uzantılarında kaynaşma dikkati çeker.
- Bazı hastalarda gözlenen mezangial IgM birikimi veya hiperselülarite kötü prognoz göstergesidir.
- Olguların bir kısmında FSGS gözlenebilir.
© 2003, Elo:;evier Lirnited. Ali rights ıeseıved.
Klinik – Laboratuar
- 16 yaş öncesi nefrotik sndromların % 80’inden sorumludur. (>16 yaş ®% 15-25)
- Yaygın ödem
- İnfeksiyoz ve tromboembolik komplikasyonlar
- Selektif proteinüri
- İdrarda hematüri, lipidüri, oval yağ cisimcikleri
- Psödohiponatremi, gerçek hipokalsemi izlenebilir.
- Kompleman anormalliği genellikle yoktur.
- Tanı böbrek biyopsisi ile konur.
TEDAVİ
- Prednizolon: 80 mg/gün 16-20 hafta.
- Sık relaps veya steroide direnç sözkonusu ise Siklofosfamid (2 mg/kg, toplam kümülatif doz 225 mg/kg) kullanılır.
- Siklofosfamid tedavisine direnç veya relaps varlığında Siklosporin (4-5 mg/kg) kullanılır.
- Uygulanan tedavilere yanıtsızlık durumunda FSGS tipi bir lezyon düşünülmelidir.
Membranöz Glomerülopati
Giriş
- Erişkinlerde görülen idiyopatik nefrotik sendromun en sık (% 30 – 40) sebebidir.
- Karakteristik lezyon gomerüler bazal membran kalınlaşmasıdır.
- Olguların çoğu idiyopatik olup ancak 1/3’ü tümörler, SLE Hepatit B infeksiyonu ve ilaçlar (altın, d-penisilamin, kaptopril vb.) sebeplere bağlıdır.
- İleri yaşta olguların % 10‘undan malignite (özellikle solid tümörler-akciğer, kolon, mide, meme vb.) sorumludur.
MGN Nedenleri
İdiyopatik Sekonder
İlaçlar
Altın*
D-penisilamin* Kaptopril* Civa
NSAII
Probenecid
Neoplaziler
Karsinomlar (Akciğer,kolon, mide, meme)* Lenfomalar, lösemiler
Multisistem Hastalıklar
SLE*
Romatoid Artrit Orak hücre hastalığı Sarkoidoz
Guillain-Barre Sendromu
İnfeksiyonlar
HBV infeksiyonu* Sifilis
Malarya
EBV infeksiyonu
Diğer
Kronik rejeksiyon Tiroidit
Patoloji
- Temel lezyon GBM kalınlaşması olup, hücresel proliferasyon belirgin değildir.
- Evre I: IM: Normal, IFM: IgG ve C3 granüler depozisyonu, EM: Subepitelyal depozitler ve ayaksı uzantıların kaynaşması
- Evre II: Bazal membranın epitelyal yüzünde düzensizleşme
- Kapiller duvarda düzensiz kalınlaşma
- GBM kalınlaşması ve kapiller kollaps
Klinik
- Hastaların % 80’inda nefrotik sendrom, % 20’sinde non-nefrotik kalıcı proteinüri vardır.
- Erkeklerde daha sık
- Hastalık seyrinde ani böbrek fonksiyon bozukluğu görülürse, akut renal ven trombozu, diüretik kullanımına bağlı hipovolemi, ilaca bağlı TIN veya kresentik GN düşünülmelidir.
- Proteinüride ani artış, hematürinin ortaya çıkışı, ani GFR düşüşü akut renal ven trombozunu düşündürür.
Klinik II
- % 25-40 olguda spontan, % 25 olguda parsiyel remisyon bildirilmiştir.
- 10 yılda böbrek yetmezliği gelişme oranı % 10-20, 15 yılda % 50’lere varabilmektedir.
- Proteinüri non-selektiftir.
- Primer formlarda kompleman anormalliği yoktur.
Tedavi
- Siklofosfamid + Oral pernizolon
- Klorambusil + Oral prednizolon
- İV metilprednizolon + oral prednizolon
FOKAL SEGMENTAL GLOMERÜLOSKLEROZ
Tanım
- FSGS tek bir hastalık olmayıp, birçok etiyoloji ve patogenetik mekanizması olan klinikopatolojik bir sendromdur.
- Karakteristik sklerotik lezyonlar glomerüllerin bir kısmında (fokal), tutulan gmorerüllerinda ancak belli segmentinde (segmental) görülür.
- Hem çocuk hem de yetişkin nefrotik sendromlarının % 10-20’sinden sorumludur.
FSGS’in Nedenleri
Primer FSGS | Tipi FSGS
FSGS’in glomerüler lezyonlu şekli FSGS’in kollapsa giden glomerülopatisi |
Sekonder FSGS | HIV, intravenöz ilaç kullanımı, orak hücre hastalığı, morbid obezite, siyanotik kalp hastalığı, hipoksik akciğer hastalığı, unilateral renal agenezi, reflü ve intertisyel nefrit, geçirilmiş kortikal nekroz, kronik transplant rejeksiyon |
Klinik
- MDH ile histolojik olarak (sklerotik lezyonlar dışında) aynıdır.
- MDH’nın tam tersine kortikosteroid tedaviye direnç ve son dönem böbrek yetmezliği’ne sıklıkla gidiş gösterir.
- Patolojik değişikliklerin ilk başladığı yer jukstamedüller glomerüllerdir.
Patoloji
- IM: Segmental skleroz ve mezangial hiperselülarite
- IF: Granüler IgM ve C3 depozisyonu
- EM: Podositlerde ayaksı çıkıntıların yapışıklığı.
© 2003, EL,evier Limited.Ali ıights I?seıved.
Klinik II
- Klinik % 75 olguda nefrotik sendrom, % 10-20 non-nefrotik kalıcı proteinüri, % 5 hematüri ve proteinüri şeklindedir.
- Erkeklerde daha sık
- Hipertansiyon, böbrek fonksiyon bozukluğu ve tübüler fonksiyon anormallikleri sık.
- Steril pyüri, glukozüri ve aminoasidüri gibi tübül fonksiyon bozukluklarının en sık görüldüğü glomerüler hastalıktır.
- Proteinüri non-selektiftir.
Prognoz-
- Çoğunlukla immünosüpresyona cevap vermemesi ve 1-20 yılda böbrek yetmezliğine gidişatı ile kötü prognozlu bir hastalıktır.
- 10 yılda hastaların % 50’sinde SDBY gelişir.
- Ciddi NS, hipertansiyon ve AIDS varlığında hastalığın progresyonu çok daha hızlıdır.
Tedavi
- Genel Önlemler:
- Sodyum kısıtlaması, diüretik kullanımı, protein kısıtlaması (0.8 g/kg), hipertansiyon kontrolü, hiperlipidemi tedavisi, ACEI ve/veya ARB kullanımı, antiplatelet ajan kullanımı
- Spesifik Tedaviler:
- Steroidler, Alkilleyici ajanlar (Siklofosfamid, Klorambusil), Azathioprine, Siklosporin
Membranoproliferatif Glomerülonefrit
Tanım
- Hipokomplementemik GN olarak da bilinir.
- İsmini ışık mikroskopisindeki karakteristik yaygın mezangiel hiperselülarite ve mezangial hücre sitoplazmasının bazal membran ile endotel hücresi arasına girmesi ile almıştır.
- Çocukluk çağı ve erişkinlerdeki NS’un % 10-15’inden sorumludur.
Membranoproliferatif GN Sınıflaması
İdiyopatik | Tip I (Subendotelyal birikintiler) Tip II (Dense deposit hastalığı) Tip III |
Sekonder | İnfeksiyonlar: Hepatit C ve B, infektif endokardit, viseral abse, şant nefriti, mikoplazma infeksiyonu, şistozoma nefriti, Quartan malarya
Romatolojik Hastalıklar: SLE, skleroderma, sjögren sendromu, sarkoidoz, mixed kriyoglobulinemi Malignansi: Karsinoma, lenfoma, lösemi, hafif veya ağır zincir hastalığı Kalıtsak hastalıklar: alfa1 antitripsin eksikliği, kompleman eksikliği Diğer: Klorpropamid, kronik transplant rejeksiyon |
Patoloji
- IM: Tüm tiplerde mezangial genişleme ve proliferasyon, kapiller proliferasyon ve membranöz kalınlaşma
- İdiyopatik MPGN , kompleman aktivasyon mekanizmasına ve EM bulgularına göre ikiye ayrılır:
o Komplemanlar Tip I’de klasik yol ile, Tip II’de alternatif yol ile aktive olurlar.
- Tip I: Mezangium ve subendotelyal bölgede ayrı ayrı Ig ve kompleman depozisyonu
- Tip II: IF çalışmada karakteristik olarak IG birikimi yoktur. EM’de glomerüler, tübüler, ve Bowman kapsülünün bazal membranında kesintisiz, yoğun bant şeklinde birikinti vardır.
- TipIII: Tip I2e benzer fakat GBM’da düzensiz kalınlaşmalar ve intramembranöz depolanmalar görülür.
© 2003, EL,evier Limited.Ali ıights I?seıved.
© 2003, El<ıevier Lirnited..Ali ıigl.ıts ıeseı ved.
© 2003, Elo:;evier Lirnited..Ali ıights ıeseıved.
© 2003, El<ıevier Limited..Ali rights ıeseıved.
Klinik
- Ortalama başlangıç yaşı Tip 1’de 25, Tip 2’de 15’dir. Olguların % 50’sinde NS (öz. yetişkinlerde), % 25’inde AGN (öz. çocuklarda),
% 25’inde ise asemptomatik hematüri ve/veya proteinüri şeklindedir.
- NS olgularda hematüri, hipertansiyon ve böbrek fonksiyon bozukluğu sıktır.
- TipII MPGN’li hastaların bir kısmında parsiyel lipodistrofi görülür.
- 10 yılda SDBY vakaların % 50’sinde görülür.
- AGN kliniği ve makroskopik hematüri atakları Tip II’de daha sık olup prognoz daha kötüdür.
© 2003, E1,’evier Liınit ed. All rights reseıved.
Klinik II
- Proteinüri hemen daima vardır.( % 50 NS)
- Hematüri sıktır.
- C3¯, TipI’de % 36, Tip II’de % 60-100
- C4 ¯, TipI’de % 9, Tip II’de % 15
- C3 nefritik faktör varlığı, TipI’de % 27, Tip II’de % 60
Tedavi
- Standard bir tedavi yöntemi yoktur.
- Siklofosfamid+dipiridamol+warfarin
- Dipiridamol+warfarin
- Dipiridamol+asprin
- Uzun süreli kortikosteroid uygulanması
- Prednizolon+dipiridamol+asprin
- NSAII
- NSAII+ dipiridamol
IgA Nefropatisi (Berger Hastalığı)
Tanım
- Histolojik olarak mezangiumda IgA birikimi ile karakterizedir. Tanı için IF çalışma gereklidir.
- Glomerülonefritlerin en sık rastlanan nedenidir.
- Sıklıkla asemptomatik mikroskopik hematüri veya tekrarlayan makroskopik hematüri ataklarıyla görünür.
Mezangial IgA birikimine yol açan hastalıklar
Primer | Berger Hastalığı
Henoch-Schönlein purpurası |
Sekonder | Kronik karaciğer hastalığı-siroz
GI hastalıklar: Çöliak hastalığı, Crohn hastalığı Respiratuar Hastalıklar: Kronik obstrüktif bronşiolit, İdiopatik interstisiyel pnömoni, Adenokarsinomlar Deri Hastalıkları: Dermatitis herpetiformis, Lepra Osteoartiküler Hastalıklar: Ankilozan Spondilit Diğer: AIDS, Wegener granülomatozisi |
Mekanizma-Patoloji
- IgA içeren immün kompleksler alternatif kompleman yolunu aktive ederek mesangiuma yerleşir. Membran atak kompleksini (C5b-C9) uyararak glomerüler harabiyete neden olur.
- IM’de mezangial proliferasyon
- IF’de mezangial IgA ve daha az ağırlıkta IgG ve IgM depolanması karakteristiktir.
- Kapiller duvarda Ig birikimi kötü prognoz göstergesidir.
I
© 2003, E1,’evier Liınited. All rights reseıved.
© 2003, E1,’evier Liırıited. Ali rightfl reseıved.
© 2003, E1,’evier Liınited. All rights reseıved.
Klinik
- 20-30 yaşlarda, erkeklerde daha sık
- Temel semptom tekrarlayan hematüri
- Hematüri genellikle bir üst solunum yolu infeksiyonunu takiben 12-24 saat içinde ortaya çıkar, 1-5 günde geçer. Sıklıkla yaygın kas ağrısı, lomber ağrı ve ateş görülür.
- %10-30 vakada NS görülebilir.
- Kesin tanı böbrek biyopsisi ile konur. IF’de mezangiumda belirgin IgA ve C3 birikimi tanı koydurucudur.
Prognoz
- MPGN’de olduğu gibi tedavi belirgin değildir.
- 20 yılda vakaların % 20-30’unda SDBY gelişir.
- Kötü prognoz kriterleri: Erkek cinsiyet, ileri yaş, nefrotik sendrom varlığı, hipertansiyon ve dirençli makroskopik hematüridir.
Mezangial Proliferatif Glomerülonefrit
Tanım
- İdiopatik NS’un çocuklarda % 10-20’sinden, yetişkinlerde % 5-10’undan sorumludur.
- Sıklıkla başka bir hastalığa sekonderdir.
- IM’da temel bulgu mazangiumda proliferasyondur. IF ve EM çalışmada mezangial IgM>IgA>IgG birikimleri saptanır.
- Kortikosteroidlere cevap % 50’dir. Cevapsız olgularda sitostatik ajanlar denenebilir.
Mezangial Proliferatif GN Nedenleri
Primer | Ağırlıklı olarak mezangial IgA birikimi olanlar Ağırlıklı olarak mezangial IgM ve C3 birikimi olanlar Diğer Ig ve C3 biriken olgular
Ig ve C3 birikimi olmayan olgular |
Sekonder | İyileşen postinfeksiyöz GN SLE
Henoch-Schönlein purpurası Romatoid Artrit Alport sendromu GoodPasture sendromu D-penisilamin |
Hızlı İlerleyen Glomerülonefrit (RPGN)
Tanım
- Haftalar veya aylar içinde son dönem böbrek yetmezliğine götürebilen ve histopatolojik olarak glomerüllerde yaygın (genellikle > 50) kresent oluşumu ile karakterize olan bir sendromdur.
- Kresent, glomerülün üriner boşluğunda hücrelerin ve ekstraselüler materyalin birikimidir. Hücreler pariyetal ve viseral epitelyal hücreler, monositler ve diğer kan hücrelerinden, ekstraselüler materyal ise fibrin ve kollajenden oluşur.
- Kresent oluşumu ciddi kapiller duvar hasarının göstergesidir.
Crescent formation
C pi11a ry ıoop
.,,../._,..-,;;.,,··Bowmç,n· ş çapsule
–‘ “”‘,– – U rirta ry spa ce
‘,fj;;ı,; rıı– Bıc’ ak in GBM
o eposi tı.or. o t tib ıi rı ancı fıbfonect ln
EpiU1e”ia1ôell pıoliferation
l
MaCfôl)ha gec
lnfıtratıon
Bn al<.m
/ Bo wmc’.:ııf s psuıc
- ,·
.. ln flux.o f mac <op hage
oand fib•oblasts
Fitııoc rıuıaı
crcsccrt
Fibıous
CfOSCOO!
lutlon Scarrlng –
Nonnaı Scarring and
glomerulosclerosis
Hızlı İlerleyen GN Nedenleri
Primer | Tip I: Anti-glomerüler bazal membran hastalığı Tip II: İmmün kompleks hastalığı
Tip III: Pauci immün (ANCA ile birlikte olan form) |
Primer GN zemininde gelişen | MPGN MGN
Berger Hastalığı |
Sekonder | İnfeksiyon Hastalıkları: Poststreptokokal GN, infektif endokardit, viseral sepsis, Hepatit B, Lejyoner hastalığı
Multisistem Hastalıklar: SLE, GoodPasture sendromu, Henoch- Schönlein purpurası, Mikroskopik PAN, Esansiyel mixt kriyoglobulinemi, neoplazmalar, tekrarlayan polikondrit, Romatoid artrit İlaçlar: D-Penisilamin, rifampisin, allopurinol, hidralazin |
Klinik
- Tedavisiz olgularda 6 ay içinde SDBY gelişme oranı % 80’dir.
- Tip I:
o Antiglomerüler bazal membran antikor (Anti-GBM) hastalığı olarak da bilinir. Akciğerde kanama beklenmez. Anti-GBM antikorları dolaşımda veya glomerülde gösterilebilir. IF incelemede tipik olarak lineer IgG, nadiren IgA birikimi sözkonusudur.
o Akut nefritik seyir gösterir. Birlikte ateş, artralji, miyalji ve karın ağrısı görülebilir.
o En sık anormallik hematüri ve eritrosit silendirleridir.
Proteinüri ve nefrotik sendrom da görülebilir. Olguların
% 95’inde dolaşımda Anti-GBM saptanır. Hastaların % 85’inde HLA DR2 genotipi vardır. % 30 olguda cANCA pozitiftir.
Klinik II
- Tedavide standard bir yaklaşım yoktur.
Kortikosteroidler, Sitotoksik ajanlar (azathioprine, siklofosfamid, klorambusil) ve plazmaferez tek başlarına veya kombine olarak uygulanır.
- Tip II:
- >% 50 kresent ve glomerüllerde granüler IgG ve IgM depozisyonu görülür. Kliniği ve tedavi prensipleri Tip I gibidir.
- Tip III:
- Klasik kresentik GN görünümü ile birlikte cANCA pozitifliği vardır. Sistemik vaskülitlerin böbreğe sınırlı şekli olarak değerlendirilir. Tedavide steroid + siklofosfamid kombinasyonu denenebilir.
© 2003, E1,’evier Liınited. All rights reseıved.
© 2003, El<ıevier Limited..Ali rights ıeseıved.